YOLUN SONU MU…?
Dijital ortama geçmek basılı
gazetelerin sonu mu, yoksa yeni bir yolun başı mı?
1918’den
beri Adana’da yayımlanan Yeni Adana Gazetesi, kapısına kilit vurduğu günden
beri bu olguyu düşünüyorum.
Gazetenin bundan böyle basılı olarak
yayımlanmayıp, sadece internet üzerinden
hizmet verme konusu kişisel gündemimim başında yer alıyor. Yazdığım “Sözün Bittiği Yer!” ve “Sessiz Kalmamalı” adlı yazılarım da bunun
örneği.
“Sözün Bittiği Yer” adlı yazımda, 1918’den beri Adana’da yayımlanan Yeni Adana Gazetesi kapısına kilit vurduğunu anlatmıştım.
Çünkü 105 yıllık bir devin diz çökmesini
kabullenemiyordum.
“Sessiz kalmamalı” adlı yazımda ise,
Adanalı Gazeteci Ceyhun Özgönül ile, Çukurova Gazeteeciler Cemiyeti Başkanı ve
Türkiye Gazeteciler Federasyonu Başkan Vekili Cafer Esendemir ile, Türkiye
Gazeteciler Cemiyeti Adana İl Temsilcisi İsmail Başkan’ın görüşlerine yer
vermiştim. Üç arkadaşım da, Adana’nın
belleği olan bu anıt gazetenin yaşatılmasından yana olduklarını belirtiyorlardı.
Bu
aşamada, yazımın başında sorduğum soruyu tekrarlamak istiyorum:
“Dijital mecrayea geçmek, basılı
gazetelerin sonu mu, yoksa yeni bir yolun başı mı?”
*****
Gazeteciliğe 1968 yılında Ankara’da
yayımlanan “Ulus Gazetesi”nde başladım. Ulus Gazetesi o dönemlerde CHP’nin
yayın organı idi. Gazetede çalışan
İbrahim Cüceoğlu da Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Basın Yayın
Yüksek Okulu’nda sınıf arkadaşımdı.
Bir başka sınıf arkadaşım da Demokrat Parti’nin yayın organı “Zafer Gazetesi”nde
çalışıyordu.
Gazeteciler
Cemiyeti kontenjanından okula girdikleri için, yaşları büyüktü. İkisini de
rahmetle anıyorum.Ama düşünmeden de
edemiyorum. Bu gazeteler dijital ortama
geçebilseydi, şimdi hålå yaşamlarını
sürdürüyor olacaklardı.
*****
Yerel basından örnek vermek
gerekirse, Adana’da yayımlanan Barış Gazetesi’nde ilk yazım 2004 yılımda
çıkmış. Şoförler Derneği Başkanı Kazım Barışık’ın sahip olduğıu, Bilal Tipi’nin
de Yazı işleri Müdürlüğünü yaptığı Barış Gazetesi,
dijital ortama geçebilseydi belki şu
anda yayında olacaktı.
Keza 1988 yılında Adana’da
yayımladığım “Yeni OLAY Gazetesi de, sanal
ortama taşınabilseydi yayınını sürdüyor olabilirdi.
*****
Dönüp
dolaşıp günümüze geliyoruz. Aklıma ilk gelen gazete, yazımı okuduğunuz “Milli Mücadelenin Kalesi Pozantı Gazetesi”.
Uzun zamandır hem basılı hem de dijital ortamda yayınını sürdüyor.
İkincisi
ise, Muğla’nın Datça İlçesi’nde 2018 yılında basılı olarak yayımlanmaya başlayan,
maliyetler aşırı arttığı için dijital ortama gecen ve Sürekli Basın Kartımı almama
sebep olan, rahmetli Aydın Erdoğan’ın çıkardığı “Datça Havadis Gazetesi” Bu gazetenin yazarlığını yaptığım gibi,
pazarlamasında ve dağıtımında da çalıştım.
Üçüncüsü
de, Adana’da sadece dijital ortamda yayımlanan “Ulusal Medya Gazetesi”
Baştaki
sorunun yanıtını da, Dijital ortama
geçmek bence yeni bir yolun başı.
Yanıldığımı
da sanmıyorum.
Bu seferlik de bu kadar.
Kalın Sağlıcakla.
Pozantı Gazetesi’nde beni okumaya da
devam edin…
YYAZAR: "ÇGC ESKİ BAŞKANI ERDOĞAN VAROL"
