SOSYAL YAŞAM FAKİRİ – POZANTI

SOSYAL YAŞAM FAKİRİ

POZANTI

Büyük şehirlerimizin varoş mahallerinin yanı sıra, kırsal yerleşim yerlerindeki en büyük, toplumsal sorunlarından başta geleni gençleri bütünleştiren sosyal etkinliklerin ve sosyal davranışların, hala aşırı baskı altında tutulmasıdır.

Bir kafede , okulda, oluşturulan arkadaşlıklara bakar kör olarak baktığımız sürece, asla aydınlık GELECEĞİ ve GÜNEŞİN doğuşunu göremeyiz. Sevgiyi kelime olarak bilir, ancak manasını yaşayamayız. Geçmişimiz de yaşadığımız bu olumsuzlukları, çocuklarımızda devam ettirdiğimiz sürece, çağdaşlık yerine bağnazlığı, aydınlık yerine karanlığı tercih ve devam ettirmiş oluruz.

Kadın- Erkek eşitliği yerine, eşitsizliği ön gören ve özellikle gençleri baskı altında tutan, bu feodal yaklaşımlar, toplumsal birlikteliği de büyük ölçüde etkilemekte, ilerleyen yıllarda ise, “ KADINA ŞİDDET ” şekline yönelmekte, aile facialarına sebep olmaktadır.

Kadına derinliğine bakıldığında, kendilerine çocuk yaşlarda uygulanmaya başlanan baskı, gençleşmeye doğru gidildikçe, içe kapanıklığa dönüşmekte, Dişi- Erkek ilişkilerinde ise sevgi ve saygı yerini değişik tariflerle tanımlanan, uygar olmayan davranışlara bırakmaktadır.

Genç nesilce  “ BUNALIM” olarak tariflendirilen, bu durum, Pozantı için de aynen geçerlidir. İlçedeki Yüksek Okul öğrencileri ile zaman, zaman, yaptığımız sohbetlerde, yakındıkları konuların başında, gençler olarak oturup sohbet edebilecekleri, doğru dürüst bir mekanın olmayışı oldu.

Aynı şekilde Pozantı da görev yapan bekar bay ve bayanlarında bu olumsuzluktan yakındıklarına tanık olduk. Bu durum önceki, samimi ve sosyal yaşam tarzını Pozantı da bulamayan, hayatları ev ile iş yeri arasında gidip gelmekten ibaret kalan, bu insanların ilçemizde kalıcı olmalarını da önlemekte, biran önce görev sürelerini bitirerek, bir başka yere atanmayı beklediklerine şahit oluyoruz.

Pozantı kabuğunu kırmalı. Bunda en büyük görev öncelikli olarak ebeveynlere düşmektedir. Aileler yetiştirdikleri çocuklarına önce kendilerine güvendiklerine inandırmaları şarttır. Sonrasında da onlara özgüveni aşılamak zorundadırlar. Aksi takdirde, baskıcı bir aile düzenin yarattığı itimatsızlık, onları göz göre, göre, madde bağımlılığının yanı sıra, sevgisiz bir hayata da yolcu etmek olur. önleyici çalışmalar ise, başta eğitimcilerin, bu sorunu çözme konusunda, ailelere yardımcı olmalarını gerekir. Yanı sıra, gençleri bir arayan toplayan, sosyal aktiviteler ön plana çekilmelidir. Örneklemek gerekirse, şiir ve müzik dinletileri, edebiyat söyleşileri, tiyatro gurupları, resim ve karikatür çalışmaları, toplumsal sorunları tartışma imkanlarının yanı sıra, psikolojik eğitim ve benzeri çalışmalar ilk akla gelen önemli unsurlardır.

Aile büyüklerinin, çocuklar ve gençlerle arkadaş gibi olmayıp, haşin birer aile reisi olmaya devam etmeleri halinde, geleceklerinin umudu olan çocuklarının istikbalini de bizzat kendileri karartmış olacaklardır. Bizden ailelere öneri, çocuklarınızın yaşamlarını, eğitim süreçlerini tabi ki kontrol edin ama sizlerin de çocukluk ve gençliğinizde yaşadığınız baskıcı tutumları, onların üstüne uygulamaktan vazgeçin. Yoksa, yüreği yanan, ıstırap çeken yine sizler olursunuz. ama o zamanda iş işten geçmiş olur.

Böylesi olumsuzlukları önleyecek olan toplumsal sosyal mekanlar, ve yine sosyal etkinlikler konusunda, Pozantı çok alt sıralarda yer almaktadır. Bunu değiştirmek ise, başta tüm yöneticiler olmak üzere, sivil toplum örgütleri siyasi partiler ve basın yayın organlarına düşen en büyük görevdir. Yazımızı “ TOHUM TOPRAKTA, SEVGİ KALPTE YEŞERİR” ve “SEVGİ HER ACIYA LEZZET VERİR”Deyimleri ile noktalıyor, alileri bu konuda sorumluluğa davet ediyoruz.

Haber: Tamer ÜNAL