“BİNBİR SURATLI” İKİLİ

“BİNBİR SURATLI” İKİLİ

Tüm canlılar, kendi türlerinin devamı olarak doğarlar, yaşarlar, ürerler ve görevleri bittikten sonra da, ölürler. Canlıların ölüm şekli, çeşitlidir. Adı, ecel olan bu kaçınılmaz son, çeşitli adlar ve bahanelerle gelir. Dolayısıyla da, her fani ölümü tatmaktan kaçamaz. Yüce Yaratıcı, insanoğlunu canlıların en akıllısı olarak yaratmış, kendi ruhundan üfleyerek, bu alemin halifesi ve yeryüzünün hakimi kılmıştır. Vicdan muhasebesi yapmayı ise, sadece insanoğluna özgü kılmış, iyilik veya kötülük yapmasına da, asla karışmamıştır. Kendilerini kararları ile, baş-başa bırakmıştır.

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

İyilik ve sevap, tek kelime ile tanımlanırken, kötülüğün tarifi ise, sözlüklere sığamayacak kadar çok olup, paralelindeki fiziki davranışlar da, bu olumsuzluğun tamamlayıcısı olmuştur.
Manevi değerlerin, her geçen gün yitirilmeye, maddeciliğin ise, giderek etkisini artırmaya devam ediyor olması, düzenin de yozlaşmasının, başlıca nedenlerin den biri olmayı sürdürmektedir.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

İnsanoğlu, yaşam döngüsünün bozulmasının, en baş sebepçisidir.Doyumsuzluk başta olmak üzere, ihtiraslar, kin ve çıkar hesaplarının esiri olan biz insanlar, bu kötülüklere devam ettiğimiz sürece, asla güzel bir dünya hayalini, kuramayız.Günümüzde, bu özellikleri taşıyan insanlar o kadar yakınımızdadır ki, ihtiras, fesatçılık ve riyakarlık başta olmak üzere, her türlü şer ortamının içerisinde olabilen, bu ahlak yoksunu “ BİN BİR SURATLI” insanları görebilirsiniz.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Omurgasız ve duruşu olmayan, sırf kendi çıkarları için, yalakalığı, dalkavukluğu ve riyakarlığı, kendilerine hedef edinen, “BİN BİR SURATLI bu tipler, ne üzücüdür ki, toplumumuzun belli bir kesimi tarafından da, kabul görmektedirler.“ BİN BİR SURATLI” bu ikilinin, sadece tarifini yaptım. İsimlendirmedim. Belli kişileri de, hedef almadım. Yorum ve tanımlama yapmayı, okurlarımıza bıraktım. Ben inanıyorum ki, bu yazıyı okuyanlar, başta fitnecilik ve riya olmak üzere, toplumu bölüp ayrıştırarak, her türlü çıkar hesapları yapmayı, kendilerinde mübah gören, bu ikiliyi tanımlayacaklardır. (Tamer Ünal)