EROL KARATAŞ

 EROL KARATAŞ

Bir önceki makalemde yazdığım gibi, aldım elime Çukurova Gazeteciler Cemiyeti Üye Kayıt Defterini. Başladım sayfalarını karıştırmaya. 14.’ncü satırdaki Erol Karataş maddesine geldim. Şimdi size onu anlatacağım. Daha doğrusu bilgisayarımdaki Erol Karataş’a ait bilgileri, size aktaracağım. Bakın Karataş, kendisini nasıl anlatmış, neler yazmış:

“Gazeteciliğe 1964’de kaşeli muhabir olarak başladım, 1969’da Yeni Adana Gazetesinde kadrolu oldum.

Dile kolay tam 56 yıldır bu sektöre emek verdim, ter akıttım.

Son 2 yıldır Adana Mavi Radyo’da programlar yapıyordum.

Mavi Radyo Sahibi Ebru Özgürdal’a teşekkür ediyorum.

Ama artık yoruldum.

Biraz dinlenmek, kafamı dinlemek istiyorum.

Sağlığım da kış aylarında beni buna zorluyor.

Bu yüzden programlarımi sonlandırdım.

Mavi Radyo 96.2 frekansından beni dinleyen, YouTube, Facebook ve dijital platformdan izleyen herkese teşekkür ederim.

Belki ilerde yine buluşuruz.

Şimdilik hoşçakalın.”

*****

Karataş’ın bunları ne zaman yazdığını bilemiyorum. Ancak üzücü bir durum. Adana’nın duayen gazetecilerinden olan ve basın’ın yazılısı, sözlüzü ve görüntülüsü olmak üzere, her kulvarında kalem koşturan Erol Karataş’ın sözleri beni üzdü. Çünkü içinde birazcık serseniş sezdim. Onu küstürenin kim olduğunu, neden küstüğünü anlamaya çalıştım. Bulamadım. Ancak benden önce davrananlar olduğunu da gördüm. Bakın adını belirleyemediğim bir arkadaşım neler yazmış:

“ÇOK eskiye dayanır gazeteciligi.. Bir çok gazetede başarılı habercilik, yöneticilik yaptı. Yarım asırı aşan süre içinde, benim de aralarında olduğum çok kişiyi basın camiasına kazandırdı. Kıskanmadı kimseyi. Yardımcı oldu. Daha başarılı olsunlar diye. “Yoruldum” diyor Erol Karataş.. Dinlenmek istiyorum diyor. İnanmıyorum! O da biliyor gazeteci yorulmaz. Merhum Burhan Felek ölünceye kadar yazdı. Örnekleri çok. Kırmayın Erol Karataş’ı. O iyi bir gazeteci. Daha ötesi çok iyi insan. Benim de gazetecilik hayatım, yarım asırı buldu. Bu yarım asırda Erol Karataş’ın katkısı çok oldu. Görüşmek üzere kalbi temiz, kıskançlıkları düşman gören sevgi dolu insan. Görüşmek dilegiyle Erol Karataş.”

*****

Yazımı uzatmak pahasına Erol Karataş’ın sözlerinin altına yazılanları buraya alıyorum. Kararını incelemekte, değiştirmekte  yararı olur diye düşünüyorum.

“Cengiz Taltekin Sağlıklı yıllar.

Yavuz Yıldırmaz Abicim daha nice sağlıklı zamanların olsun gazetecilikte alttan gelenlere örnek bir isimsin saygıyla 

İsmet Aydemir Günaydın

Abdullah İspir Sağlıklı ömürler değerli dostum…

Necati Erdem Güzel, dobra insansın. Kararın hayırlı olsun. Önce sağlık. Ama arada oturduğun yerden yaz bir şeyler. Mahrum bırakma kendinden.

Nedim Hoca SEVGİLİ EROL, SEN KENDİNİ NASIL HİSSEDİYORSAN ÖYLE DAVRAN…. YAŞIMIZ KEMALE ERDİ… BELKİ KENDİNİ EMEKLİ ETTİĞNDEN ZAMANLA SIKILABİLİRSİN… Sen de ara sıra Mavi Radyoda hevesini alırsın… TANRI SENİ KORUSUN SENİ ÇOCUKLARINA BAĞIŞLASIN…

Tuncer Akdoğan Tüm sevdiklerinle birlikte sağlıklı huzurlu nice güzel yıllar dilerim.

Vahdettin Sakalli Siz bir duâyensiniz Ağabey. Varlığınız dâim olsun

Necati Sırlıbaş Hayırlısı olsun Erol Ağbi. Sağlıcakla kal.

Gürcan Gül İnşallah. Selamlar

Hasan Aslan Emeginize sağlık TC Erol Karataş Abi.”

*****

Yazılanların en önemlileri de aşağıda. Erol Karataş’ın bilgisinin derinliğini anlatıyor:

“Haluk Uygur Adana kurtulunca Ankara anlaşması gereği Fransızlar tüm silahlarını  (buna iki de uçak dahil) bırakıp gittiler. Ve savaşı kazanmanın moralini taşıyan bir askeri güç, bu silahlarla beraber Ege’de süren Milli Mücadeleye katılıp, Mücadelenin kazanılmasında da etkili oldular.

Ceyhun Özgönül Haluk Uygur Evet hocam, Büyük Taarruz dahil.

TC Erol Karataş Haluk Uygur Bayrakları da Adanalı Mücahitlerin elinde kaldı. Yıllar sonra fransız hükümeti bu bayrağı almak için büyük çaba harcadı.”

Önümüzdeki haftadan itibaren Çukurova Gazeteciler Cemiyeti’nin kuruluşuna anlatmaya başlayacağım..

Yazımı yine bir fotoğrafla sonlandırıyorum. Resimde Karataş’ı, rahmetli Cemal Urak, Mevlüt Güreli ve Ramazan Sarıca’yla birlikte görüyoruz.

Bu seferlik de bu kadar.

Kalın Sağlıcakla.

Pozantı Gazetesi’nde beni okumaya da devam edin…