GELMİŞ AYLARDAN NİSAN ÇOK İYİ BELLEMELİ İNSAN

GELMİŞ AYLARDAN NİSAN ÇOK İYİ BELLEMELİ İNSAN

Bizim için Nisan Ayı çok önemli. 1920’nin 23’ündeTürkiye Millet Meclisi açıldı. Yedi düvelin işgalinden kurtulan ülkemiz, Meclisle, resmen Devlet olduğunu dünyaya bir kez daha kabul ettirdi. Böylece, demokrasinin ilk ve sağlam temeli de atılmış oldu…

NİSAN’IN GİZEMLERİ

Ayların gizemleri de olur muymuş!.. Şimdikileri bilmem de, eskiden olurmuş. Örneğin, DÜRR-İ ŞAHVAR… Yani; şahlara, hükümdarlara yakışacak nitelik taşıyan çok iri ve göz alıcı inci. Şu koskoca dünyanın uçsuuuz-bucaksız okyanuslarında ve denizlerinde milyonlarca, belki de milyarlarca istiridye varken, yılda, ya da on yılda, belki yüz yılda bir tanesi ancak böyle bir inci tanesi üretebilir. O derece yani… Bir diğer adı da, DÜRR-İ GİRÂN-MÂYE…

İnanırlarmış ki, bu dünya malı eden inci tanesinin oluşması için, güneş koç burcundayken istiridye deniz yüzeyine çıkıp kanatlarını açacak. Kanatlar açıkken, Nisan ayı bulutundan düşecek ilk damla da gelip gelip bu istiridyeyi bulacak. İşte, o damla, bir süre sonra, güneş yengeç burcuna girdiğinde kocaman mı kocaman, güzel mi güzel bir inci tanesi olacak… Hesaba bakınız, hesaba… İstiridye koç burcunda su yüzüne çıkacak, çıkmışken kanatlarını açacak, Nisan’ın ilk yağmur bulutu da gelip nişan alacak ve ilk damlasını kanatların ortasına düşürecek… Yetti mi? Yok vallahi,  yetmedi; bir de, insan oğlu, Allah’ın işine bakınız ki, o kadar deniz yaratıkları içinden gelip de bunu bulacak…

NİSAN’IN HÜNERLERİ

ŞAŞIRTIR NEFERLERİ

Yılan dediğimiz sürüngen de, zehir kesesine maya olarak Nisan yağmurunun damlasını beklermiş yine eski inanışa göre. O damlayı kaçırırsa, zehir sahibi olamazmış…

Osmanlı sarayındaki kiler koğuşu görevlileri Nisanın ilk yağmur suyunu toplayıp padişahımız efendimiz, zıllullah-fil-arz, yani Tanrı’nın yer yüzündeki gölgesi kabul edilen Şevketlû Sultanımıza sunarlarmış.

Mevlâna Türbesindeki işlemeli, kazan büyüklüğünde tas Nisan’da, kubbe-i hadara (yeşil türbe) üstüne düşen yağmurla doldurulur, şifa niyetine dağıtılırdı. Dervişler de, sarıklarının ucunu bu suya batırarak kutsallığından pay aldıklarına inanırdı. Elbette Nisanîn bizler için de önemi var; yer yüzü yeşillenir, ağaçlar çiçeklenir, kuru dallar filizlenir, yağarsa da, toprak gönenir.

GELELİM 1868’E…

1868 Yılının 1 Nisan günü, hak-hukuk tarihimizde çok, ama çoook önemli, belki de en önemli kilometre taşı dikildi. O gün, “Adliye’nin Bağımsızlığı” ilkesi kabul edildi ve Şûra-yı Devlet, (Danıştay)  kuruldu. Bugün “HAK-HUKUK ADÂLET!” diyenlerin dikkatine sunulması gereken olaydır bu. 

VE 1909 VE ADANA

1909 yılının Nisan Ayı Adana Tarihinin en kanlı olaylarına sahne olmuştu. 1907’ye kadar abi-kardeş, abla-bacı geçinen Ermeniler ve Müslümanlar arasında ayrı-gayrı yoktu. Birbirlerinin bayramını kutlar, düğünlerine, cenazelerine katılırlardı. Aslında Ermeniler çok daha iyi durumdaydı; cizye denilen bedeli ödeyerek askere gitmezler, her türlü zenaat işiyle dünyanın parasını kazanırlardı.

1907’den itibaren, İngiliz’in, Fransız’ın ve biraz da Rus’un yer altı faaliyeti ve maddi destekleriyle bozguncular harekete geçti. Hikâye uzun, kısadan gidelim, 14 Nisan 1909’da, kim başlattı, nasıl başlattı bilinmez, İğtişaş denilen kargaşa patladı ve o gün, New York Times Gazetesine göre, “Çoğu Müslüman 4500 Adanalı” can verdi. Olaylar bastırıldıysa da, Nisan’ın son haftasında tekrar patladı ve Adana’nın yarısı yandı, binlerce ölünün kanıyla Seyhan Nehri kızıla boyandı.