PAZARDA “POŞET” DÖNEMİ

El Arabalarına Artık İhtiyaç Kalmıyor.

PAZARDA “POŞET” DÖNEMİ

Toplumsal alışveriş merkezleri, refah seviyesini belirlemenin yanı sıra, insanların yaşam tarzları ile birlikte, gelenek ve göreneklerinin de yansıtıldığı, çok önemli ticaret ortamlarıdır.Vatandaşların toplu olarak, alışverişler yaptıkları, en önemli merkezlerinden birisi semt pazarlarıdır. Başta, yaş olmak üzere, kuru gıdalarında temin edildiği et, süt, yumurta, peynir   ve balık gibi, protein deposu gıdalarında, alınıp satıldığı semt pazarları, toplumun birer yaşam aynalarıdır.

CUMA PAZARI

Geçtiğimiz hafta, Pozantı’nın Cuma Pazarını haber amaçlı turladık. Önce, alışveriş yapanları, sadece izledik. Konuşmalarına şahit olduk. Ama bir gazeteci olduğumuzu, onlara hissettirmeyerek genel ön bilgi sahibi olduk.Devamında, İstasyon girişinden başlattığımız, ikinci Pazar turunda ise, bu defa alıcı ve satıcılarla bire-bir konuşarak, duygu ve düşüncelerini karşılıklı paylaşarak haberleştirdik.

MEMNUN OLAN YOK

Cuma Pazarında, ne satan, nede satın alan memnun değil. Esnaf ve Vatandaşın ortak şikayeti, önlenemeyen pahalılık idi. Bu olumsuzluğu, alıp – satanda, ortak olarak, dillendirdiler. Ancak, çok büyük bir bölümü, ne adlarının yazılmasını, nede resimlerinin çekilmesini istemediler. Ama, ortak açıklamaları ise, memnuniyetsizlik ve alışverişin durgunluğu idi.

ÇALIŞAN YOK

Cuma Pazarına, üç yıldan beri, tezgah açan ve ismini vermek istemeyen, bir kadın satıcının tespitleri ise, son derece ilginç idi. Kendisi, pazarda iç çamaşırı satışına başladıktan sonra, bir kadın olarak, hemcinsleri tarafından, ağır şekilde tenkit edildiğini, bu çalışmadan dolayı, utanması gerektiğini belirten sözlerden sonra da, yüzüne de tükürüldüğünü, bu sözlü saldırından da, yanındaki esnaf arkadaşlarının desteği ile, kurtulduğunu belirterek, sözlerine şöyle devam etti:

“Erkekler hiç çalışmıyorlar. Kahve köşelerinde oyun ve oturmakla vakitlerini geçiriyorlar. Özellikle Pozantı’lı gençler de ise, hiç çalışma şevki yok. Pazar yerindeki satıcı gençlerin, çok büyük bir bölümü, civar köylerden gelerek, kendi yetiştirdikleri ürünlerini pazarlıyorlar. Çalışmayan diğer gurup ise, “İŞ YOK” şeklinde, şikayette bulunuyorlar. Ben, bunun doğru olduğuna inanmıyorum” diyerek, bir vurdumduymazlığı dile getirmiş oldu.

KİLO İLE ALIŞVERİŞ

Cuma Pazarı esnafının ortak derdi kendilerinin de, toptancıdan yüksek fiyatlarla aldıkları, sebze ve meyveleri, az kar marjı ile satmalarına rağmen, yine de vatandaşların alım güçlerini zorladığını belirterek, şunları söylediler:

“Artık, üç beş kilo sebze ve meyve alan vatandaş kalmadı. Bir kilo domates, iki kilo kabak, iki kilo patates, yarım kilo biber ve aynı ölçüde, alınan diğer meyve sebzeler ile, vatandaşlar tüketim ihtiyaçlarının karşılamaya çalışıyorlar.”

İHTİYAÇ KALMIYOR

Bir zamanların dolup taştığı Pazar arabalarına, artık pek rastlanmıyor. Bunun en önemli nedeni ise vatandaşların, sadece birer kiloluk poşetlere sığabilecek kadar, sebze ve meyve almaları oluyor.

Tek – tük rastladığımız Pazar arabalarının ise, ancak yarısına kadar dolduğunu gördük. Kilogramları giderek düşen, sebze ve meyveleri, niye az aldıklarını ise, hem soramadık. Hem de sormadık.

Pazarcılarla vatandaşların yaptıkları, karşılıklı alışveriş konuşmalarındaki, ortak dil ise, önlenemeyen fiyat yükselişi idi. Bu durumdan yakınanlara, adlarını sorduğumuzda ise, “ YAZMAYIN” şeklindeki cevapları ise, bizi uzun, uzun, düşüncelere sevk etti.

FİYATLAR

Cuma Pazarında, bir liranın altında ne sebze var, nede meyve var. Temel gıda maddelerinin başında gelen, Soğan 2.00 TL’den, Patates 2 Kilosu, 3.00 TL Sivri Biber 2.00 TL’den, Fasulye 5.00 TL’ den, Şeftali 2.50 KRŞ’dan, Domates 1.50.KRŞ ile 3.00 TL’den, Pazar tezgahlarında yerlerini alırken, Karpuz kilosu 1.25 KRŞ bir kavun 3.00 TL’den alıcı bekliyordu. Organik yumurtanın tanesi 75 KRŞ olurken, Peynir ise asgari 25.00 TL’den, almış başını gidiyordu. Limon ise, 5.00 TL’den Patlıcan 1.00 TL’den tezgahta alıcı beklerken ellerindeki ikişer üçer poşetle mahzun ve üzgün olarak evlerine doğru gidiyorlardı.

ÖZEL HABER: TAMER ÜNAL