TÜRKİYE’DE ORMANLIK VE MAKİLİK ALANLAR YOK EDİLİYOR

TÜRKİYE’DE ORMANLIK VE MAKİLİK ALANLAR YOK EDİLİYOR

Ormanlık alanların insan etkisi olsun veya olmasın, başka amaçlarla arazi kullanımlarına dönüştürülmesine, ormansızlaşma deniliyor.

Türkiye’de 1937 yılı sonlarında, Orman varlığının sürekli bir artış içerisinde olduğu söylene bilinir.  Türkiye de 1970 yılından sonra, 2-B uygulamasının yolunun açılması ile,  ormansızlaşma teşvik edilmiştir. Üstelik 2012 yılında yapılan bir başka yasal düzenleme ile de, orman dışına çıkarılan alanlar, işgalcilerine  rayiç bedelin altında fiyatlarla satılmaya başlanmıştır. Bu satışların daha kolay yapılabilmesi için, bankalar bir dönem 2-B kredisi adı altında kredi uygulamaları yapmışlardır.

Özetle devlet halkın ormanını, yasal olmayan bir şekilde işgal edenlerle, bu işgale göz yuman kamu görevlerini cezalandırıp, işgal edilen orman alanlarını yeniden ormanlaştırması gerekirken, tam tersini yapmış, orman işgalini ve işgal edilen alanı, orman sınırlarını dışına çıkarılarak meşrulaştırıp,  işgal edenleri de ödüllenmiştir.

Bu tutum ülkemiz de, açıkça ormansızlaştırmanın teşvik edilmesidir. Türkiye de, ormansızlaşma kadar önemli bir diğer sorun da, ormanların bozulmasıdır. Orman bozulmasına, doğal nedenlerle çıkan orman yangınları, böcek ve mantar hastalıkları gibi, nedenler yol açabileceği gibi, doğrudan insan müdahalesi ile gerçekleşen orman bozulmasından da söz edilebilir.

Türkiye’de orman bozulmasına yol açan nedenler, elbette bunlarla sınırlı değildir. Örneğin, milli parkalar, tabiatı koruma alanları, tabiat parkları ve yaban hayatını geliştirme sahaları gibi çalışmalarında,  orman alanlarında yürütülen iş ve işlemleri, orman bozulması açısından kaygı vericidir. Koruma ve kullanma dengesine hassasiyet gösterilmeden yaygınlaştırılan bu uygulamalar da, önemli orman bozulmalarına yol açmaktadır. ( Yazar: Kemal Önal)