BİR ŞAFAK EREN VARDI…
Adana Belediye Başkan Yardımcılarından Şafak
Eren’i, ilk kez Tarsus’ta oturduğum dönemlerde teyzesinin evinde gördüm. Askerden izinli gelmişti. Üniformalıydı ve
üniforma uzun boyuna yakışmıştı.
Teyzesi, Tarsuslu iş adamlarından Mustafa Gündoğdu ile evliydi. Mustafa Gündoğdu, İngiltere kökenli bir
tüpgaz şirketinin ortağıydı ve epey varlıklıydı.
O yıllarda, merkezi Mersin’de bulunan Çukuroava Radyosu’nda “Daktilo Bilir Memur” olarak çalışıyor
ve her gün, Tarsus’tan Mersin’e “Tok”
ya da “Çukurova” adlı iki otobüs
şirketinden biriyle, gidip -geliyordum. Çok seyrek olarak da “Işık Taksi” adlı dolmuş taksiyi
kullanıyordum. Şirketler her gün gidip gelen müşteriler için, “Abonman kartı” icat etmişler ve
indirimli tarife uyguluyorlardı. Hafızam beni yanıltmıyorsa, ücret 125, abonman
kartı olanlara ise 100 kuruş idi.
Neyse, biz dönelim anılarımıza. Bir gün otobüse binmek için
yoldayken yanımda kuyruklu beyaz bir mersedes durdu. Şoför “Beyefendi Mustafa bey sizi arabasına davet ediyor” dedi. Ben de “Çağrılan yere erinme, çağrılmadığın yere
görünme” atasözü gereği orabaya indim. (Kişi, çağrıldığı yere gitmeli, çağrılmadığı yere gitmemelidir.
(Erinmek: Üşenmek.)
Mustafa
Amca, “Hoş geldiniz” dedi. İnce -ince
sorularla kim olduğunu anlamaya çalıştı. Art niyet taşımadığını sezdiğim için,
tüm sorularını açık yüreklilikle yanıtladım.
En
son Mersin otobüs durağına gelince izin istedim. Ve şöyle bir davet aldım: “Erdoğan bey oğlum, benim sizin
yaşlarınızda iki oğlum bir kızım var. Anlıyorum ki, buralara yeni gelmişsiniz
ve çok arkadaşınız yok. Onlarla
tanışın ve görüşün. Çocuklarım da bu işten hoşlanacaklardır”
Bu daveti aldıktan
sonra, Mustafa Amcanın evine gider olduk. Oğlu Uğur, Kamil ve kızıyla görüşmeye
başladık. İşte Şafak Eren’i de o zaman tanıdım. Ve arkadaşlığımız, o vefat edinceye
kadar sürdü. Şimdi de dul eşi ve oğlu ile görüşüyoruz.
Şafak Eren benden dört
yaş büyüktü. Ancak sonradan dostluğa dönüşen arkadaşlığımız, bu yaş farkından
hiç etkilenmedi. Akıllı, zeki, çalışkan
ve güvenilir bir kişiliği vardı.
Ölünce, internet
üzerinden yayın yapan “Datça Havadis”
Gazetesinde şu haberi kaleme almıştım:
“Adanaya
Kötü Haber.
Adana Belediye Başkan eski yardımcılarından
Şafak Eren yaşamını yitirdi.
Şafak Eren, 2 Nisan 2022 öğle namazından sonra Ankara'da defnedildi.
11 Haziran 1940 tarihinde Mersin'in Tarsus İlçesinde doğan Şafak
Eren, İlk ve Orta Öğrenimini orada tamamladı. Tarsus Amerikan Koleji'ni bitirdikten
sonra, Ortadoğu Teknik Üniversitesi'nin Mimarlık Fakültesinden mezun oldu.
Çalışma hayatına, Başkan Ali Sepici zamanında Adana Belediyesi
Fen İşleri Müdürü olarak başladı. Daha sonra Ege Bağatur ile çalıştı. Ve Başkan
Yardımcısı oldu. Şafak Eren iş yaşamını Botaş'da sonlandırdı.
Evli olan Eren'in evli bir oğlu bulunuyor.”
Fotoğrafta Şafak Eren’i bir basın
toplantısında görüyorsunuz. Yanında oturan tam karşıdaki beyaz gömlekli kişiyi
tanımıyorum. Basın toplantısına katılanlar sağdan sola şunlar: Serdar Aktakas, (Aradaki arkadaşı da tanıyamadım),
bendeniz Erdoğan Varol, Arkası tam dönük olan Ahmet Sevinç, beyaz gömlekli
kıravatlı Nevzat Uçak, yanında İsmail Başkan ve TRT kamera asistanı daha sonra
TRT Çukurova Bölge Müdürü olan Mustafa Can Kadıoğlu.
Fotoğrafta Şafak Eren’in dışında Serdar Aktakas ile Ahmet Sevinç
de yaşamlarını yitirdiler. Üçünü de rahmetle ve özlemle anıyorum.
Bu
seferlik de bu kadar.
Kalın
Sağlıcakla.
Pozantı
Gazetesi’nde beni okumaya da devam edin…
YAZAR: (ÇGC ESKİ BAŞKANI ERDOĞAN VAROL)
