ÇGC Eski Başkanı Erdoğan Varol'un Kaleminden
SEYHAN BARAJI ve 1980 SELİ
Önceki yazımda Aslantaş Barajını anlattıktan sonra, Adana’nın en büyük
barajı olan Seyhan’dan söz etmemek mümkün değildir. Çünkü Adana’yı sel
baskınlarından, taşkınlardan koruyacak tek baraj Seyhan’dır.
Seyhan
Barajı’nın yapımına
1953 yılında başlanmış olup, 3 yıldan kısa bir sürede tamamlanarak, 8 Nisan
1956 yılında su tutmaya başlanmıştır. Sulama
ve elektrik üretim amaçlı olarak kullanılmaktadır.
Seyhan Baraj Gölünün gövdesi dolgu tipi topraktır. 7.50 hm³ gövde hacmine sahip olan barajın yüksekliği 53.20 metredir. Normal su kotunda göl hacmi 799 m³ olup, göl alanı ise 63 km²’dir. Seyhan gölü sulama alanı 175.000 hektardır. Seyhan Barajı, Adana’nın 15 km yukarısında 850.000 dönüm araziyi ve Adana’yı, Seyhan Nehri’nin sebep olabileceği su baskınından kurtarmak amacı ile yapılan, toprak dolgu tipi barajdır.
18’er MW’lık üç üniteye sahiptir
Seyhan Baraj Gölünde kurulu bulunan hidro-elektrik santrali, biri yedek olmak üzere,
3 adet 18 MW’lık 3 ünite toplam 54 MW güç ile, yılda toplam 350 GWh elektrik
enerjisi üretir.
Adana’da sel felâketlerinin önlenmesinde, Merhum Cumhurbaşkanımız, Süleyman Demirel’in büyük etkisi vardır. Kendisi, barajın yapıldığı tarihlerde o günün deyimi ile, Su İşleri Genel Müdürü idi. Bizzat şahsi gayreti ile Seyhan Barajını yaptırarak, inşaat süresini de devamlı denetledi. O tarihlerde, bu baraj Ülkenin en önemli yatırımlarından biri idi. Bundan dolayı da Merhum Süleyaman Demirel, siyasi hayatında Adana’ya her zaman için ayrı bir önem verdi. Çukurova’nın, ülkemiz için ne kadar önemli bir tarım, zirai, sanayi yatırım alanı olarak, çok önemli olduğunu da dünyaya duyurmuş oldu.
Seyhan İdroelektrik Santralinin
devreye girmesi sonrası da, Çukurova da
başta tekstil olmak üzere, çok önemli sanayi kuruluşları birer -birer hizmete
grimeye başladı. Böylece Sabancılar da
Adana’dan, önce Türkiye’ye sonra da dünyaya açılarak bir sanayi devi
haline geldiler.
Bu vesile ile, Merhum
Cumhurbaşkanımız Süleyman Demirel’i bir
kere daha rahmetle anmamız gerektiğine
inanıyorum.
*****
İşte böylesi önemli
bir baraj, 29 Mart 1980’de yağan çok şiddetli yağışlar sonrası Toroslar’ın da
karının erimesi ile birilikte, baraja giren su miktarı 6 misline çıktı. Adana
Seyhan Baraj Gölü büyük bir sel tehlikesi atlattı. Kapaklarının tamamı açıldı.
Kış mevsimi olmasına rağmen, iki sulama
kanalına da büyük ölçüde su aktarıldı. Adana’da okullar tatil edildi. Barajın aşağısında kalan bazı
köyleri ve mahalleleri su bastı. Dörtyol
ağzındaki kanalizisayon kapaklarından taşan sularla birlikte, balıklarda yollarda
yüzmeye başladı. Bazı yerleşim yerleri boşaltıldı.
Hatta diyebilirim ki
o tarihteki basın mensupları, Adana’nın en önemli simgelerinden birisi olan ‘Taş Köprü’nün yıkılmasını önlemiştir.
Çünkü, günün ilgili ve yetkilileri yani yöneticileri, Seyhan Barajı yıkılırsa “Taş Köprü”nün dayanamıyacağını ve dayansa
bile, gelecek selin Adana’yı yutacağını belirterek, Taş Köprüyü yıkmaya
kalktılar.
Zamanın gazetecileri, bu haberi alınca hemen karşı çıktılar. “Adana zaten sele teslim. Siz barajın
kapaklarını açın, su Taş Köprüyü yıkarsa yıkar. Yıkamazsa, su kente yayılır. Kent
şu anda zaten su altında. Yarım metre olan su 1 metreye ulaşır. Biraz daha
ıslanırız” diyerek, köprünün yıkılmasına karşı çıktılar. Şu anda o günkü gazetecileri sayamam. Ancak yazıyı okuyanlar
da, kendilerini, geçmişi v ve mesleki yaşamlarını bir kere daha
hatırlarlar.
TRT Çukurova Haber
Bürosu’nun tek kameramanı olan H. Yüksel Hançerli ile, Merhum Mehmet Baltacı’nın,
o günlerle ilgili görüntü arşivleri çok iyi ve zengin idi. Ancak, maalesef ben
kendi bilgisayarımda o günkü
fotoğrafları bulamadım. Dolayısıyla sizlerde, barajın genel genel bir görüntüsüyle,
yetinmek zorunda kalıyorsunuz.
Elimde olmayan bu meslek eksikliğimden dolayı da, büyük üzüntü duyuyorum.
Bu
seferlik de bu kadar.
Kalın
Sağlıcakla.
Pozantı
Gazetesi’nde beni okumaya devam edin.
